da Maria Cristina Derungs-Bartolomei
Il text della «brev als Hebrès» (denominaziun tradiziunala) ha buca adressats; el ha la structura d’in priedi, che ei lu vegnius tarmess e seconcluda perquei cul stil ded ina brev «accumpignonta».
L’entschatta ei fetg solemna ed exprima en patratgs profunds ina sintesa compacta dell’annunzia dell’ovra dil salit operada da Diu, culminonta cun la vegnida e cun la glorificaziun de Jesus. Il passadi inizial metta peisa oravontut sil plaid. Cun siu plaid ha Dieus scaffiu igl entir univers. Ed el ha drizzau siu plaid als humans appellond els a daventar auditurs e interlocuturs. Humans ein era stai ils intermediaris de siu plidar. Ils profets, oravontut; novissimamein ha Dieus detg siu plaid definitiv tras ed en siu Fegl, siu Plaid vivent daventaus carn. El ei sco l’impronta laschada dad in sigil. Pertgei tgi che vesa Jesus vesa il Bab.
Nus essan scaffi dal plaid, nus essan spindrai dal plaid, nus essan «tessi» dal plaid. Il plaid che dat veta sto resunar en nus, sto vegnir tedlaus, sto survegnir risposta en tut nies viver e sedepurtar. Il text serefiera a Psalms ed auters passadis digl Emprem (Veder) Testament che dattan perdetga della divinitad de Jesus. Quei ei ina ferma indicaziun per nus de sefamiliarisar culs Psalms e cun tut las Scartiras per emprender de enconuscher il Segner.
Heb 1,1–6
Bia gadas ed en differenta maniera ha Dieus plidau el temps vargau cun nos perdavons tras ils profets.
Mo ussa, en quests dis, ha el plidau cun nus tras il Fegl, il qual el ha tschentau per artavel digl univers, tras il qual el ha era scaffiu il mund.
Quei Fegl ch’ei la splendur da sia gloria e la semeglia da siu esser mantegn igl univers tras il plaid da sia pussonza. Suenter ver contonschiu la purificaziun da nos puccaus eis el setschentaus
da vart dretga dalla maiestad en las altezias.
El ei vegnius tschentaus per ton pli ault ch’ils aunghels, sco quei ch’il num ch’el ha artau survarga il lur.
Ni a tgeinin dils aunghels ha Dieus forsa detg enzacu:
Ti eis miu Fegl; oz hai jeu schendrau tei?
E puspei: Jeu vi esser siu Bab – ed el vegn ad esser miu Fegl?
E lu puspei, cu el ha introduciu igl empremnaschiu el mund, ha el detg:
Tut ils aunghels da Diu duein adurar el!
