· 

17. dumengia ordinaria (B) – secunda lecziun

da Marcel Köhle

Igl autur che scriva quella breva sereferescha sin Paulus che sesa pervia da sia cardientscha en perschun. Cun sia autoritad less igl autur dar ina pli gronda peisa a ses agens plaids. Mo era vida siu stil da scriver sent’ins ch’il cuntegn da quellas lingias ei impurtonts ad el. Quasi en mintga construcziun accentuescha igl autur l’impurtonza dalla unitad dils cartents.

L’unitad ei per el buca ina caussa secundara! Tgi che senta il clom dalla cardientscha, quel ei medemamein clamaus en ina cuminonza. Sco cartentas e cartents fagein nus part d’ina gronda unitad. Mo per che quella unitad sa funcziunar en nossa veta da mintgadi, stuein nus era esser promts da s’entupar e supportar in l’auter en carezia. Entras nies agir e nossa tenuta (esser humiliteivels, migeivels e pazients) vegn quella unitad finalmein veseivla.

Sche quei pass gartegia als cartents ed allas cartentas, lu dattan els perdetga che lur cuminonza ei ina gronda famiglia en Cristus, nua che tuts ein frars e soras! E per quella buna nova eis ei era «lubiu» da plidar cull’autoritad da Paulus.

Ef 4,1–6

Jeu, il perschunier en Cristus, admoneschel vus da viandar vengonzs dalla clamada che vus veis retschiert; seigies humiliteivels, migeivels e pazients, surportei in l’auter en carezia e sespruei da mantener l’unitad dil Spert tras il ligiom dalla pasch.

Seigies in tgierp ed in spért, sco vus essas era clamai ad ina suletta speronza da vossa clamada.

Ei dat mo in sulet Signur, ina cardientscha, in batten, in Diu e Bab da tuts ch’ei sur tuts e tras tuts ed enten tuts.

Download
Versiun per stampar
Onn current 17 B.pdf
Adobe Acrobat Dokument 79.0 KB

☛ 1. lecziun dalla dumengia: 2 Re 4,42–44

☛ evangeli dalla dumengia: Gn 6,1–15