da sora Armina Maissen
«O tgei sgarschur entuorn ed entuorn», tgei sgarscheivla atmosfera. Gie ina tala sa il scutinar leventar. El ei maligns e sa far empaglia bia. Pertgei, pil pli ei la tgina dil scutinem in fuorn da pregiudezis e supposiziuns. II pertuccau sa buca sedefender. Deplorablamein dat ei bia carstgauns ch’ein suttaposts a quei vezi e buca pli paucs ston pitir giudlunder.
Jesus refusescha in tal vezi: «Buca giudichei, lu vegnis era vus buca giudicai» (Lc 6,37).
Lein emprender en quellas situaziuns dil profet Jeremia. El enquera refugi tier Diu. La cardientscha en la permanenta preschientscha da Diu gida e fa el ferms. El sevolva tier Diu e quei dat ad el segirtad, pasch e ruasseivladad interna. El sa, sche Dieus ei per nus/mei, tgi vul lu esser encunter nus/mei (cf. Ro 8,31). Egl evangeli da quella dumengia di Jesus schizun: «Tut vos cavels ein dumbrai» (Mt 10,30). Ina declaraziun che dat fidonza e forza.
Jer 20,10–13
Il profet plaida:
Gia biars hai jeu udiu scutinar – o tgei sgarschur entuorn ed entuorn! – Tgisei el! Giebein, quei lein nus far! Vus tuts, ses amitgs, encuri sia fin! Gie, forsa selai el surmenar, ch’el vegn en nossa pussonza, che nus fageien vendetga cun el.
Mo cun mei ei il Segner, in guerrier stermentus. Perquei ston mes persequitaders curdar, els vegnan buc ad haver il surmaun. Els vegnan ad ir a frusta, perquei che nuot reussescha ad els. Perpetna ei lur zanur, mai pli vegn ell’emblidada. Il Segner dallas armadas mira sil gest ed examinescha cor e narunchels. Jeu vegn a veser co ti prendas vendetga vidad els. A ti recamondel jeu mia caussa.
Cantei al Segner, ludei il Signur! El ha gie spindrau la veta dil pauper ord ils mauns dils malfatschents.
