dad Ursicin G. G. Derungs
Cun igl evangelist Lucas ch’ei era autur dils Fatgs ein las figuras dils apostels designadas en moda cumpleta. Els ein ils «dudisch»: Pieder ensemen culs «endisch». Lucas ei igl artist ch’ha fatg empau uorden ella realitad confusa da «discipels», «giuvnals», ils «dudisch», ils «apostels». In pèr generaziuns pli baul, tier sogn Paul, ein dils «dudisch» ed ils «apostels» aunc gruppas differentas. En 1 Cor 15,5 pren Paul ina tradiziun aunc anteriura plidond dellas cumparidas de Jesus a Pastgas: «Jesus ei cumparius a Chefas [Pieder] e lu als Dudisch [buc als endisch!]». En siu evangeli ha Lucas «mess ensemen» ils apostels culs dudisch (cap. 6,13), cu Jesus cloma ils ses ed «elegia dudisch, als quals el ha dau il num d’apostels». Quels, ordavon Pieder (buc pli las dunnas), ein ussa las perdetgas autoreivlas che Dieus ha «leventau Jesus, liberond el dallas peinas da mort».
Il discuors de Pieder ei secapescha buca ina registraziun plaid per plaid. Aber rehs ei quei discuors en sia familiaritad culs psalms: «ti surlais mei buc al reginavel della mort» (Ps 16,10), e «ti spendras mei ord la profunditad della mort» (Ps 86,13). La preschientscha della mort ella veta humana stat ussa el segn della speronza pascala cu Jesus ei vegnius leventaus da mort en veta.
Fatgs 2,14.22–28
Il di da Tschuncheismas ei Pieder sepresentaus ensemen culs endisch. El ha alzau sia vusch ed entschiet a plidar: Vus Gedius e vus habitonts da Jerusalem! Quei dueis vus saver, tedlei mes plaids! Jesus, il Nazaren, ha Dieus confirmau avon vus tras ovras pussentas, miraclas ed enzennas ch’el ha fatg tras el en vies miez. Quei saveis vus sezs. El ei vegnius surdaus en vos mauns tenor conclus destinau e providientscha da Diu. E vus veis crucifigau e mazzau el tras ils mauns da pagauns. Dieus denton ha leventau el liberond el dallas peinas da mort, pertgei ei fuva nunpusseivel ch’el vegni tenius a ferm dalla mort. David ha numnadamein detg dad el:
Jeu vesel il Segner da contin avon mei;
el stat da vart dretga a mi, per che jeu maina ballontschi.
Perquei giubilescha miu cor e selegra mi’olma,
ed era mia carn vegn a ruassar en speronza;
pertgei ti surlais buca mei al reginavel dils morts
e lais buca veser tiu sogn la smarschira.
Ti muossas a mi vias da veta,
ti empleinas mei cun legria avon tia fatscha.
