da sur Alfred Cavelti
Il far gigina ei ina pratica en las biaras religiuns, aschia era tiels Gedius. Gl’ei expressiun da veneraziun da Diu. Il profet Jesaja fa attents ch’ei dat aunc in’autra moda da far gigina. E quella plai tenor siu messadi meglier a Diu. Il carstgaun undrescha e venerescha Diu sch’el s’engascha per tals e talas ch’ein en miseria, sch’el procura per cundiziuns gestas per quels che piteschan sut squetsch e violenza. Veneraziun da Diu senza survetsch als carstgauns ei caussa vana. Pertgei il Diu ch’ei serevelaus a siu pievel, ei in Diu da giustia, misericordia e carezia.
Jes 58,7–10
Aschia plaida il Segner:
Ei buca quei ina gigina che plai a mi:
Parter cul famau tiu paun, dar albiert als paupers senza patria! Sche ti vesas in niu, lu vestgescha el e buca untgescha da quel ch’ei tia atgna carn!
Lu tarlischa tia glisch puspei sco l’aurora, e tia plaga semigliura spert. Tia giustia camina ordavon a ti, e la gloria dil Segner suonda tei. Lu sas ti clamar, ed il Segner vegn a rispunder, lu sas ti clamar per agid, ed el vegn a dir: Cheu sun jeu!
Sche ti allontaneschas da tei il giuv, las gèstas da smanatscha ed ils schliats plaids; sche ti arvas tia olma al pauper e rinforzas il fleivel, lu sclarescha tia glisch viaden ella stgiradetgna, aschia che tia stgiraglia daventa sco il clar miezdi. plaidexplicaziun
