da Maria Cristina Derungs-Bartolomei
Quella episoda della veta d’Abraham ei fetg enconuschenta e reha da significaziuns simbolicas. Els treis jasters che cumparan tuttenina han ins encurschiu treis aunghels, ni schizun la SS. Trinitad. En tuttacass setracta ei cheu ded ina sentupada cun Diu che porta salit, l’empermischun ded ina descendenza che la vegliadetgna dils dus conjugals laschava buca pli sperar. L’entira scena ha il bul ded ina teofania – sco per exempel tier sogn Gion ella episoda della Samaritana: il sulegl ei el zenit, la glisch ei sigl ault de sia forza (Gn 4,1–42).
Mo ei dat era auters aspects. Cheu havein nus in um vegl ch’ei buca seretratgs en sesez, «ella tenda». El ei aviarts, en tutta calira stat el sigl esch ed ei promts da beneventar jasters, da dar generusa hospitalitad e survir ad els cun curteseivla humilitonza. Ils duns de Diu vegnan tier nus; mo essan nus adina promts da retscheiver quels, da metter nossas energias en survetsch ded enzatgei niev e nunspitgau che pretenda nossa attenziun e dedicaziun?
Gen 18,1–10a
Lezs dis ei Dieus cumparius ad Abraham sper il ruver da MamreMamre munta «liug che fa grass» ed indi-chescha in liug sogn cun plontas, maneivel da Hebron., duront ch’el seseva ella pli gronda calira da miezdi all’entrada da sia tenda. Cu el ha alzau sia egliada e mirau entuorn, uarda, cheu stattan treis umens avon el. Vesend quels, cuora el encunter ad els neu dall’entrada dalla tenda, s’enclina tocca plaun e di: Miu signur, sche jeu hai anflau grazia avon tes egls, sche buca varga sper tiu survient vi. Ins duei purtar empau aua a vus che vus saveies lavar vos peis, e lu prendei plaz sut quest pumer. E damai che vus veis visitau vies survient, vi jeu purtar a vus ina buccada paun, che vus vegnîes recreai, e lu saveis vus ir vinavon. Els rispundan: Fai sco ti has detg!
Ussa cuora Abraham ella tenda tier Sara e di: Pren dabot treis mesiras frina carnun, truscha e fai cuer pettas! Lu cuora Abraham tier il muvel, pren in bi vadi engarschau e surdat quel al fumegl, ch’el prepari quel beinspert. Sinquei va el per latg dir e latg frestg e pil vadi ch’el veva fatg preparar e presenta quei ad els. Ed el sez ha surviu ad els, duront ch’els magliavan sut il pumer. Cheu damondan els el: Nua ei tia dunna Sara? El rispunda: Leuen sut la tenda.
Ed el di: In auter onn da quest temps vi jeu turnar a vegnir tier tei; lu vegn tia dunna Sara a ver in fegl.
