da sur Martin Bearth
Sogn Stiafen vegn menziunaus el Niev Testament sco emprem marter. Ils Fatgs dils apostels numnan el «in um plein sabientscha e Spert sogn». La cuminonza da cartents veva eligiu el per «il survetsch da meisa», per la lavur caritativa. Mo el fuva era in perschuadiu e capavel annunziader dalla buna Nova da Jesus. Quei ha la finala custau la veta a Stiafen. Sia mort crudeivla regorda nus fetg vid la mort da Jesus.
Stiafen ei in cartent che ha capiu a moda admirabla da cumbinar il crer ed igl agid, plaid ed ovra, cardientscha e carezia. Quei ei la via ch’era nus duein ir encunter casa.
Fatgs 7,55–60
Lezs dis mirava Stiafen, pleins dil Spert sogn, encunter tschiel e veseva la gloria da Diu e Jesus a stond da vart dretga da Diu. Ed el ha detg: Uarda, jeu vesel il tschiel aviarts ed il Fegl dil carstgaun a stond da vart dretga da Diu!
Cheu han ei griu cun aulta vusch e stuppau lur ureglias. Els ein sederschs sin el tuts en ina, han fiers el ord il marcau ed encarpau el. Las perdetgas han deponiu lur mantials giudapeis ad in um giuven cun num Saulus.
Ei han encarpau Stiafen. El denton urava clamond: Segner Jesus, pren si miu spért! Lu eis el daus en schanuglias ed ha clamau cun aulta vusch: Segner, buca metta a quen ad els quei puccau! Suenter quels plaids eis el morts.
