da Flurina Cavegn-Tomaschett
Josua duei menar, sco successur da Moses, il pievel en la tiara empermessa. La lecziun numna Gilgal sco liug per ereger il camp, pia igl emprem liug da fermada en la tiara empermessa. Leu tschentan ils Israelits cun la surtagliada (vegn buca descreta en quella part dalla lecziun) e cun la festivitad da Pastgas dus impurtonts e fundamentals rituals pil pievel, dus rituals d’identitad.
Ch’els maglian uss products dalla tiara e buca pli la manna muossa vi sin la fin dil viadi tras il desiert, sin ina midada, sin l’arrivada.
Jos 5,9a.10–12
Lezs dis ha il Segner detg a Josua: Oz vi jeu volver naven da vus la vergugna dils Egipzians.
Ils Israelits han erigiu lur camp a GilgalGilgal munta muschna e segna cheu sco liug che porta ina viulta ed han fatg Pastgas la sera dil quitordischavel di dil meins, en la planira da Jerico.
Ed els han magliau il di suenter Pastgas dils products dalla tiara, paun senza levon e spigias barsadas, quei medem di.
La mannaspisa che ha nutriu ils Israelits duront lur viadi el desiert (pro-duct dalla natira, alv e dultsch, sa buc vegnir con-servau) denton ha calau cu els han entschiet a magliar ils products dalla tiara. Ei deva buca pli manna per ils Israelits ed els han da quei temps naven magliau quei che la tiara da Canaan produceva.
