dad Ursicin G. G. Derungs-Bartolomei
Dumengia vargada era Pieder il grep da responsabladad. Oz eis el il satan della pli nauscha tentaziun. Nus savein buc en tgei senn exact che la surdada della rolla de grep a Pieder era manegiada. Sogn Paul scriva als Romans in pèr decennis avon che Mattiu scrivi siu evangeli e fa buca menziun da Pieder. Quei fa surstar. Evidentamein era Pieder buc a Roma, e veva era buca fundau leu las cuminonzas cristianas. Schiglioc vess sogn Paul buca saviu sevolver als Romans senza far menziun de Pieder.
La difficultad schai el fatg ch’ins vul veser Pieder gia tenor la mesira dils papas posteriurs. Quella tentaziun savess ins far svanir cun leger meglier ils evangelis. Pieder ei zuar igl emprem apiestel. Mo el sbaglia, tucca da rar la noda, ei impulsivs, ed en quei toc digl evangeli dat el schi fetg dasperas enten schaziar l’impurtonza de Jesus, ch’ei va pil maguol digl evangeli, e ch’el vegn perquei taxaus sco satan.
Ei dat, per Jesus, negin cumpromiss cul Tempel ni culs Scartiraders che mettan o la lescha tenor lur moda. Ei dat per el mo ina via: la mort. Nus numnein quei la via della crusch, dapi che quei instrument da tortura e mort ei daventaus segn da spindrament, simbol de quei che la mort de Jesus ha purtau: veta, libertad e salit. Quei vuleva Pieder buca capir. E nus? La baselgia – nus – essan adina anavos cun la capientscha. Adina anavos sin la via della crusch – ch’ei seigi quella historica ni presenta e la nossa.
Mt 16,21–27
21Da cheu naven ha Jesus entschiet a far attents ses giuvnals ch’el stoppi ir a Jerusalem e pitir bia davart dils vegls, dils premsacerdots e mussaders dalla lescha, ch’el stoppi pitir la mort ed il tierz di vegnir leventaus da mort en veta. 22Sinquei ha Pieder priu el d’ina vart, ha fatg renfatschas ad el e detg: Dieus pertgiri tei, Segner! Mai duei quei capitar cun tei! 23Mo el ha viult il dies a Pieder e detg: Naven da mei, satan! Ti eis in scandel per mei, pertgei ti has buc el senn patratgs da Diu, mobein patratgs da carstgauns!
24Lu ha Jesus detg a ses giuvnals: Sch’enzatgi vul esser miu giuvnal, sto el snegar sesez, prender sia crusch e suandar mei. 25Pertgei tgi che less salvar sia veta, lez piarda ella. Mo tgi che piarda sia veta per amur da mei, lez anfla ella. 26Tgei nezegi’ei al carstgaun, sch’el gudignass igl entir mund, mo fagess donn a sia veta? Ni tgei duei il carstgaun dar encomi da sia veta? 27Il Fegl dil carstgaun ha gie da vegnir ella gloria da siu Bab ensemen cun ses aunghels, e lu vegn el a remunerar mintgin tenor sias ovras.
