da sora Maria Vincenz
Jesus, lur amitg e lur speronza ei morts. Dus da ses giuvnals sedistanzieschan da quella situaziun e fuian deprimi encunter sera – en direcziun dalla rendida dil sulegl. Igl ei vegniu stgir en lur cors. La mort da Jesus ha priu dad els tutta perspectiva, gie la via sut ils peis. Per els ei il sulegl ius da rendiu. Leva el aunc inagda per els? Ina immensa accordanza da sentiments serasa sur dad els e meina els a cunfins. En lur depressiun, lur patratgs ed en lur damondas ch’els tschentan a sesezs ed in a l’auter, ein els fixai mo sin Jesus, lur amitg ch’ ei buca pli.
Mo gest en quei mument s’avischina ad els in jester – quel teidla lur discuors – pren part da quels – e va in tschancun dalla via cun els! Tgi ei bein quei jester? E lu discuoran tuts treis in cun l’auter. Vegni a lur destin envidan ils dus giuvnals quei jester dad entrar tier els. Ed el entra – sesa a meisa e benedescha e rumpa il paun… In jester – na, igl ei Jesus! «Ardeva buca nies cor en nus, cura ch’el plidava cun nus…?» (Lc 24,32) Fiug, glisch e sulegl empleinan lur cors. Els semettan immediat sin via viers la damaun, leu nua ch’il sulegl leva. Jesus, il sulegl dalla damaun ei levaus da mort en veta. Alleluja!
Lc 24,13–35
13Ed uarda, dus dils giuvnals mavan aunc il medem di viers in vitg cun num Emmaus, sissonta stadis naven da Jerusalem. 14Els sediscurrevan da tut quei ch’era schabegiau. 15Ferton ch’els seraschunavan e disputavan, ei Jesus sez s’avischinaus ed ius cun els. 16Mo lur egls eran tschochentai, aschia ch’els han buc enconuschiu el. 17Jesus ha detg ad els: Tgei raschienis ei quei che vus meneis in cun l’auter sin via? Cheu ein ei stai eri tut deprimi.
18In dad els cun num Cleopas ha rispundiu ad el: Eis ti il sulet avdont da Jerusalem che sa buca tgei ch’ei daventau leu quels dis? 19El ha dumandau els: Sche tgei pia? Ed els han detg: Quei cun Jesus da Nazaret che fuva in profet pussent cun plaids ed ovras avon Diu ed avon tut ils carstgauns. 20Quel han nos premsacerdots e menaders condemnau alla mort e mess vid la crusch. 21Nus denton vevan sperau, ch’el seigi quel che vegni a spindrar Israel. Mo ussa eis ei gia treis dis, dapi che tut quei ei daventau. 22E lu han aunc enzacontas femnas ord nies miez tementau nus. Ellas eran idas beinmarvegl alla fossa, 23mo han buc anflau siu tgierp. Cheu ein ellas returnadas ed han raquintau da ver giu ina visiun dad aunghels che hagien detg ch’el vivi. 24Entgins dils nos ein lu serendi alla fossa ed han anflau aschia, sco las femnas vevan detg. Mo el sez han ei buca viu.
25Cheu ha el detg ad els: O vus ureidis senza spért e giudezi! Con plauns ei vies cor da crer tut quei ch’ils profets han predetg! 26Stueva il Messias buca pitir quei e lu entrar en sia gloria? 27Ed entschevend cun Moses e tut ils profets, ha el explicau ad els quei che stat scret sur dad el en tut las scartiras. 28Denton eran ei arrivai ella vischinonza dil vitg, nua ch’els levan ir. E Jesus ha fatg, sco sch’el less ir pli lunsch. 29Mo els han supplicau el instantamein e detg: Stai cun nus, pertgei ei va encunter sera, ed il di va gia da rendiu. Ed el ei entraus per star cun els. 30E semess a meisa cun els, ha el priu il paun, fatg l’oraziun da laud, rut el e dau ad els. 31Cheu ein lur egls s’aviarts, ed els han enconuschiu el. Mo el ei sparius dad els. 32Ed els han detg: Ardeva buca nies cor en nus, cura ch’el plidava sin via cun nus e declarava las scartiras a nus? 33Ed aunc quella medema ura ein els stai en pei e turnai si Jerusalem. Leu han els anflau ils endisch e lur cumpogns radunai. 34Quels han detg: Il Segner ei veramein levaus da mort en veta e cumparius a Simon. 35Era els han raquintau quei che fuva capitau sin via, e co els vevan enconuschiu el vid il rumper il paun.
