da Maria Cristina Derungs-Bartolomei
Duront tschun dumengias vegn il sisavel capetel digl Evangeli tenor Gion legius. Oz eis ei la quarta ed ei va viers la fin dil discuors sur dil tema dil paun: Naven dalla multiplicaziun dils pauns e dils pèschs tochen all’indicaziun che Jesus sez, sco vivent (quei exprima «carn e saung» ensemen), sco Plaid de Diu daventaus carstgaun, ei la vera spisa e bubronda che dat veta. Pertgei «il carstgaun viva buca mo da paun, mobein da mintga plaid che sortescha dalla bucca da Diu» (Mt 4,4). Igl ei buca falliu de veser ella «carn» ed il «saung» ina allusiun alla Eucaristia. Quella sto denton vegnir capida meglier ella glisch de quei Evangeli. L’Eucaristia porscha buca «tocs» della «carn» de Jesus e «schatgs» de siu «saung». Ei vegn gie detg en ductrina: en mintga smiula dil paun eucaristic ed en mintga daguot dil vin consecraus ei presents igl Jesus vivent della Levada. Pia magliar «la carn» e beiber «il saung» de Jesus vul dir retscheiver Jesus sco principi empalont de nossa veta, «lubir» a Jesus de viver en nus ed agir tras nus ella carezia viers ils concarstgauns, els quals El ei presents. Cheutras contonsch’ins veta e ventira vera. Fontauna de quella conversiun adina renovada ei la communiun cul Plaid de Diu tedlaus ord la Sontga Scartira e retscharts el Sogn Sacrament.
Gn 6,51–58
51Jeu sun il paun vivent ch’ei vegnius giu da tschiel. Tgi che maglia da quei paun, vegn a viver en perpeten. Ed il paun che jeu vegn a dar, ei mia carn per la veta dil mund.
52Cheu ein ils Gedius sedispitai in cun l’auter culs plaids: Co sa quel dar da magliar a nus sia carn? 53Mo Jesus ha detg ad els: Pilver, pilver, jeu ditgel a vus: Sche vus maglieis buca la carn dil Fegl dil carstgaun e bueis buca siu saung, veis vus buca veta en vus. 54Tgi che maglia mia carn e beiba miu saung, ha veta perpetna, e jeu vegn a leventar el il giuvenessendi. 55Pertgei mia carn ei veramein ina spisa e miu saung ei veramein ina bubronda. 56Tgi che maglia mia carn e beiba miu saung, resta en mei, e jeu restel en el . 57Sco il Bab vivent ha tarmess mei, e sco jeu vivel entras il Bab, aschia vegn era scadin che maglia mei a viver entras mei. 58Quei ei il paun ch’ei vegnius giu da tschiel; auter ch’il paun ch’ils perdavons han magliau ed ein tonaton morts. Tgi che maglia quei paun, vegn a viver en perpeten.
